W swojej książce “TIKHAL: Tryptamines I Have Known and Loved”,  Alexander Shulgin poświęca DMT cały rozdział, trafnie zatytułowany “DMT jest wszędzie”. Pisze on: “DMT znajduje się (…) w tym tu kwiecie, w tamtym drzewie i w owym zwierzęciu. Mówiąc najprościej, odnajdziemy je wszędzie, gdziekolwiek tylko byśmy nie zechcieli spojrzeć”.

DMT jest również aktywnym halucynogennym związkiem zawartym między innymi w Ayahuasce, wywarze, którym jednym ze składników jest krzew Psychotria viridis znanej również jako chacruna, wywar używany jest do celów leczniczych i duchowych przez rdzennych mieszkańców Amazonii.
Ludzie przyjmują również DMT w postaci krystalicznej, paląc go w fajce lub bongu, a także w postaci waporyzowanej. Ta forma przyjmowania powoduje silny, ale krótkotrwały stan haelucynogenny, jest uważana za jedno z najbardziej intensywnych doświadczeń psychodelicznych.
DMT może również zachowywać swoje właściwości psychoaktywne w innych formach, w tym jako psylocyna (4-PO-HO-DMT, psylocyna powstaje w organizmie ludzkim podczas rozpadu psylocybiny oraz występuje naturalnie w niektórych gatunkach grzybów psylocybinowych).
Wiele osób często myli DMT z 5-MeO-DMT, czyli 5-metoksy-N,N-dimetylotryptaminą, która również jest związkiem halucynogennym. Zdania są bardzo podzieone na ile 5-MeO-DMT jest podobne do DMT. Są pewne istotne różnice w budowie obu tych substancji, które przemawiają za tym iż są one bardziej różne niż podobne.^[3]
Podczas gdy doświadczenie DMT jest zwykle bardzo wizualne, 5-MeO-DMT jest bardziej jak zmiana perspektywy. W tym przewodniku skupimy się na DMT.

Na doświadczenie DMT wpływa wiele czynników, w tym dawka, nastawienie, otoczenie i osobista chemia organizmu. Mając to na uwadze, każda indywidualna podróż będzie wyjątkowa dla osoby, czasu i miejsca, i nie ma sposobu, aby dokładnie przewidzieć, co się wydarzy. Mimo, że doświadczenie DMT jest bardzo indywidualne, istnieją pewne wspólne doświadczenia i efekty, które mogą wystąpić. Te wspólne doświadczenia i efekty mogą pomóc nam przygotować się do podróży, na przykład ucząc się o nich i o tym, jak radzić sobie z nimi, jeśli wystąpią.

Czego oczekiwać

Doświadczenia psychodeliczne wywołane przez DMT występują, gdy przyjmie się dawkę 0,2 mg/kg lub wyższą. Po zapaleniu lub waporyzacji, DMT jest bardzo szybko działającą substancją, której szczytowy efekt występuje po około 2 minuty po przyjęciu i całkowicie ustępuje w ciągu 15-20 minut.^[1]
Mieszanie DMT z płynami znajdującymi się w waporyzatorach to nowsza forma przyjmowania tej substancji. Intensywność DMT zależy od dawki, waporyzacja może powodować wizje, które są bardzo intensywne. Waporyzacja DMT nie jest najbezpieczniejszym sposobem przyjmowania DMT ze względu na technikę przyjmowania a nie profil bezpieczeństwa substancji. Należy do niej podchodzić z ostrożnością. Ważne, aby obok mieć osobę, szczególnie jeśli używamy szklanej fajki (ang. oil burner pipe) aby przejąć ją od nas i odłożyć na bok, bo jest ona gorąca i można się nią poparzyć.
Niskie dawki (0,05-0,1 mg/kg) DMT wpływają głównie na stan fizyczny i emocjonalny, wywołując niewiele lub żadnych halucynacji percepcyjnych. Wyższe dawki zazwyczaj powodują szybkie, kalejdoskopowe obrazy wypełnione intensywnymi, abstrakcyjnymi, wielowymiarowymi wizjami. Halucynacje słuchowe są mniej powszechne i zwykle nie stanowią bardzo prominentnej cechy doświadczenia. Niektórzy ludzie doświadczają naprzemiennych odczuć gorąca i zimna.
Doświadczenie DMT może być bardzo potężne i może być zarówno pozytywne, jak i negatywne. Ważne jest, aby dobrze się przygotować do doświadczenia.
Przejściowe stany lękowe są powszechne, podobnie jak stany euforyczne, te dwa stany mogą być doświadczane jednocześnie. Oddzielenie świadomości od ciała fizycznego, są bardzo powszechne w przypadku DMT przy wyższych dawkach. Wiele osób uważa to za znak rozpoznawczy tego doświadczenia.
W swojej książce z 2000 roku ” DMT: Molekuła duszy” badacz psychodelików i psycholog Rick Strassman opisuje badania, w których około połowa ochotników podczas podróży DMT wchodziła na “samodzielne, niezależne poziomy istnienia” lub płaszczyzny psychologiczne, na których znajdowano “inteligentne istoty”, “byty”, “obcych”, “przewodników” i “pomocników”. Etnobotanik Terrenc McKenna nazwał te istoty “elfami maszynowymi” (ang. machine elves) . Według pracy Ricka Strassmana przyjmują one formę “klaunów, gadów, modliszek, pszczół, pająków i patyczaków”. Zgłoszenia tego rodzaju istot podczas doświadczenia, wydają się być unikalne dla podróży DMT.

Farmakologia

N,N-dimetylotryptamina (DMT) jest przede wszystkim agonistą receptorów serotoniny (5-HT), oznacza to, że DMT wiąże się z receptorami serotoniny i aktywuje je. DMT, podobnie jak działanie wielu innych substancji psychodelicznych, można w dużej mierze przypisać jego wpływowi na receptor 5-HT2A. DMT działa również na wiele innych typów receptorów (w tym dopaminowe i sigma), ale konsekwencje tych interakcji nie są dobrze znane.^[2]
Dimetylotryptamina jest przede wszystkim agonistą receptora serotoninowego (5-HT). Podobnie jak wiele innych substancji chemicznych w tej klasie, psychodeliczne działanie DMT można głównie przypisać jego wpływowi na receptor 5-HT2A. Wpływa na wiele innych typów receptorów (w tym na receptory dopaminy i sigma), ale konsekwencje tych interakcji nie są dobrze poznane.[2]
W badaniu, w którym podano niskie, średnie lub wysokie dawki 12 ochotnikom, stwierdzono, że próg psychodelii dla DMT wynosi 0,2 mg/kg. Większość efektów biologicznych była znacząco zmieniona w porównaniu z poziomem wyjściowym. Efekty był wykrywane, co oznacza, że można je było zmierzyć i odróżnić od poziomu wyjściowego. Podwyższono poziom hormonu:

• Adrenocorticotropin hormone – hormon
• adrenokortykotropowy (ACTH)
• Beta-endorphin – beta-endorfina
• Prolactin – prolaktyna
• Growth hormone – hormon wzrostu

Średnica źrenic, tętno i ciśnienie krwi osiągnęły szczyt w ciągu 2 minut od podania, podobnie jak doznania subiektywne.
Późniejsze badanie wykazało, że organizm nie buduje tolerancji na DMT, co oznacza, że nie ma potrzeby przyjmowania większej dawki w celu powtórzenia tych samych efektów, w przeciwieństwie do innych psychodelików, takich jak LSD i psylocybina.^[1][4]

Toksyczność

Dokładny profil toksyczności DMT jest nieznany, ale badania na gryzoniach sugerują, że śmiertelna dawka dla ludzi byłaby ekstremalnie wysoka – ponad 20 razy wyższa od typowej dawki podawanej podczas ceremonii Ayahuaski .
Doświadczeni użytkownicy zostali poproszeni o ocenę bezpieczeństwa DMT, 55% stwierdziło, że DMT jest „bardzo bezpieczne”, a 38%, że jest „dość bezpieczne”.^[5] Głównymi zgłaszanymi przez nich ryzykami były trudność i bardzo wymagający charakter doświadczenia, tak zwanego przez niektórych “Bad tripa” (51%). Przy podejściu teraupetycznym należy przyjąć że trudne doświadczenie ma swoje dobre strony.
Aby dowiedzieć się więcej o “bad tripie” zapraszamy do naszego filmu: 2 sposoby na to jak uniknąć Bad Trip
Ważne jest, aby używać DMT w bezpiecznym otoczeniu z zaufanymi osobami.

Oddziaływanie z innymi lekami

DMT może wchodzić w interakcje z innymi substancjami, które również wpływają na układ serotoninowy.
DMT jest agonistą receptorów serotoniny, co oznacza, że wiąże się z tymi receptorami i aktywuje je. Nie należy go łączyć jednocześnie z żadną z następujących substancji:

• SSRI (inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, takie jak np. Prozac)
• Antyhipertenisja (leki na nadciśnienie)
• Środki hamujące apetyt (tabletki odchudzające)
• Leki na astmę, zapalenie oskrzeli lub inne problemy z oddychaniem; antyhistaminy; leki na przeziębienie, problemy z zatokami, katar sienny lub alergie (wszelkie leki zawierające dekstrometorfan/DXM lub z DM, DX lub Tuss w nazwie)
• Depresanty ośrodkowego układu nerwowego (Xanax, Ativan, itp.)
• Leki rozszerzające naczynia
• Leki przeciwpsychotyczne
• Barbiturany
• Alkohol

Nielegalne lub rekreacyjne substancje, które są niebezpieczne w połączeniu z DMT obejmują:

• Kokainę
• Amfetaminy (meta-, deks-, amfetamina), efedrynę, MDMA (ecstasy), MDA, MDEA, PMA
• Opiaty (heroina, morfina, kodeina i zwłaszcza opium)
• Dekstrometorfan (DXM)
• gałka muszkatołowa

Nielegalne lub rekreacyjne substancje, które mogą być niebezpieczne w połączeniu z DMT obejmują:

• Meskalinę (dowolną fetylaminę)
• Barbiturany
• Kratom
• Kavę (napój z korzeni rośliny pieprz metystynowy (Piper methysticum)

Jeśli przyjmujesz jakiekolwiek leki lub masz jakiekolwiek wątpliwości, skonsultuj się z autorytetem w tym temacie.

DMT może wchodzić w interakcje z wieloma innymi lekami, w tym z lekami na receptę i lekami dostępnymi bez recepty. Nie należy przyjmować DMT jednocześnie z żadną z substancji wymienionych powyżej. Jeśli przyjmujesz jakiekolwiek leki lub masz jakiekolwiek wątpliwości, skonsultuj się z autorytetem w tym temacie przed zażyciem DMT.

Korzyści

DMT występuje w ludzkim mózgu, więc nasze ciała są przyzwyczajone do radzenia sobie z tą molekułą. Badania sugerują, że odgrywa ona ważną rolę w różnych procesach zachodzących w centralnym i obwodowym układzie nerwowym.
Podróże DMT są krótkotrwałe, ponieważ nasze ciała są bardzo dobre w jej metabolizowaniu. Wszystko to sprawia, że jest to stosunkowo bezpieczny związek do spożycia i pomaga nam zrozumieć potencjalne korzyści z podróży DMT.

Od wieków rdzenni mieszkańcy używali DMT do leczenia a ostatnio nauka to potwierdza. Badacze z Johns Hopkins przeprowadzili ankietę na temat przeciwdepresyjnych właściwości 5-MeO-DMT i odkryli, że stosowanie tego związku spowodowało ogromną poprawę samopoczucia — wśród 362 dorosłych około 80% respondentów zgłosiło poprawę w zakresie lęku i depresja. Inne badanie przeprowadzone na szczurach wykazało, że mikrodawkowanie DMT prowadziło również do pozytywnej poprawy w przypadku lęku i depresji.

Wszystko to może mieć coś wspólnego ze skłonnością DMT do wywoływania wizji i poczucia jedności z bogiem, duchem, inteligencją wszechświata, każdy nazywa to inaczej. Nie bez powodu Rick Strassman nazwał DMT “molekułą duszy” – i nie bez powodu nazwa ta się przyjęła. Wiele badań nad psychodelikami wykazuje, że im bardziej osoba doświadcza podczas podróży pewnych “mistycznych” cech, tym więcej otrzymuje uzdrowienia. Uważa się, że zdolność DMT do sprawienia, że użytkownicy czują obecność boga, może być kluczem do ich uzdrawiających mocy.

Jednakże istnieje bardzo niewiele systematycznych badań nad DMT i doświadczeniami duchowymi. To spowodowało, że niektórzy kwestionowali związek między używaniem psychedelików a duchowością. Czy DMT pomaga w rozwoju duchowym, czy też osoby skłonne do poszukiwania duchowego wzrostu ostatecznie sięgają po DMT? Prawdopodobnie jest to jedno i drugie.

Zagrożenia

DMT, mimo że może mieć właściwości terapeutyczne, jest nadal bardzo silnym środkiem psychodelicznym, który powoduje szereg zmian psychologicznych i fizjologicznych.

Najczęstsze fizjologiczne skutki uboczne to podwyższone ciśnienie krwi i tętno, zawroty głowy, brak koordynacji, nudności (jeśli DMT jest przyjmowane jako część Ayahuaski), dreszcze i potencjalna utrata przytomności. Oznacza to, że każda osoba z chorobą serca powinna zachować szczególną ostrożność podczas używania DMT.

Jeśli chodzi o efekty psychologiczne, DMT może powodować intensywne wizualizacje z otwartymi oczami, które mogą całkowicie zmienić percepcję otoczenia. Może to skutkować silnym zdezorientowaniem, które może przekształcić się w lęk lub panikę. Wizualizacje z zamkniętymi oczami mogą również być przytłaczające i mogą powodować uczucie dyskomfortu, strachu lub, w skrajnych przypadkach, traumy psychologicznej. U niektórych użytkowników DMT wywołuje uczucie separacji między umysłem/duszą a ciałem. Utrata tej więzi może katalizować niesamowicie potężną i głęboką zmianę świadomości, ale może również powodować objawy depersonalizacji.

Badania na szczurach wykazały, że mikrodawki DMT mogą zmniejszać objawy lękowe i depresyjne. Jednak te same badania wykazały również, że mikrodawki DMT mogą powodować uszkodzenia neuronów. Dlatego potrzebne są dalsze badania, aby określić, czy mikrodawki DMT są bezpieczne dla ludzi.

Innym potencjalnym zagrożeniem związanym z mikrodawkowaniem DMT jest interakcja z innymi lekami lub substancjami. Jeśli przyjmujesz jakiekolwiek leki lub substancje, skonsultuj się ze specjalistą przed rozpoczęciem mikrodawkowania DMT. Więcej informacji na temat tego, czego należy unikać, znajduje się w sekcji farmakologia tego przewodnika.

Działanie terapeutyczne DMT nie jest jeszcze tak dobrze poznane jak innych psychodelików. Jednak Ayahuasca, gdzie jednym ze składników tego wywaru jest DMT, od dawna jest stosowana w tradycyjnych kulturach do leczenia różnych schorzeń psychicznych, w tym zaburzeń nastroju i uzależnień. Współcześnie Ayahuasca cieszy się rosnącym zainteresowaniem jako potencjalny sposób leczenia depresji i uzależnień. Wraz ze wzrostem badań nad skutecznością psychodelików, możemy spodziewać się większej liczby badań poświęconych DMT.

Chociaż nie ma wystarczających badań naukowych, aby stwierdzić, że DMT jest narzędziem do rozwoju osobistego, doświadczenia anegdotyczne sugerują, że używanie tej cząsteczki może prowadzić do większej samoświadomości i duchowego połączenia ze światem. Podobnie jak ceremonie z Ayahuascą oraz grzybami psylocybinowymi mogą zapewnić ludziom z zaburzeniami psychicznymi i uzależnieniami nowe perspektywy które pomagają im pożegnać się w życiu z tym co im nie służy, DMT może być używane do osiągnięcia nowych perspektyw w życiu duchowym.

Wiele osób zgłasza, że DMT daje im połączenie z ich podświadomością, pozwalając im zobaczyć wszelkie problemy i blokady psychiczne z innej perspektywy. Ludzie często zgłaszają również poczucie oderwania od swoich emocji i sposobu, w jaki się z nimi identyfikują.

Choć może to być przerażające i wstrząsające, to rozpad ego, “ja” jest często określany jako jedna z najpotężniejszych osobistych refleksji, jakich ludzie doświadczają podczas podróży DMT. Idea, że “ty” nie jesteś tym, kim myślisz, że jesteś, jest trudna do zrozumienia dla wielu osób, zwłaszcza w zachodnim społeczeństwie, gdzie jednostka jest uważana za wzór nowoczesnej cywilizacji. Doświadczenie, które obejmuje rozpad tożsamości, czasem nazywany “śmiercią ego”, przynosi użytkownikowi radykalnie nową perspektywę. Takie poważne zmiany w perspektywie są często uważane za początkowe katalizatory późniejszego rozwoju duchowego i osobistego.

• Cohoba to psychoaktywny snuff, który był używany przez rdzenne ludy Ameryki Południowej i Środkowej przez tysiące lat. Jest wytwarzany z nasion drzewa Anadenanthera peregrina, które zawierają DMT. Cohoba jest zwykle wdmuchiwana do nosa przez rurkę lub wdychana przez nos za pomocą specjalnej łopatki.
• Vilca to tradycyjny napój przygotowywany z kory drzewa (Anadenanthera colubrina), który zawiera DMT. Vilca jest używany przez rdzenne ludy Ameryki Południowej w ceremoniach religijnych i leczniczych.
• Ayahuasca to tradycyjny wywar przygotowywany z pnącza Banisteriopsis Caapi i liści Psychotria viridis. Pnącze Banisteriopsis caapi zawiera inhibitory monoaminooksydazy (MAOI), Liście Psychotria viridis zawierają DMT. Ayahuasca jest używana przez rdzenne ludy Ameryki Południowej w ceremoniach religijnych i leczniczych. Więcej informacji o Ayahuasce znajdziesz w naszym przewodniku.

Tradycyjne zastosowanie DMT jest świadectwem tego, że substancja ta była używana przez ludzi od wieków w celu osiągnięcia innych stanów świadomości.

Chemikowi Richardowi Helmuthowi Fredrickowi Manskemu przypisuje się pierwsze syntezowanie dimetylotryptaminy w 1931 roku. Ale to dr. Stephen Szara, zainspirowany wizytą na południowoamerykańskich ceremoniach religijnych, po raz pierwszy wykazał w 1956 roku, że substancja wywołuje u ludzi halucynacje, zniekształcenia percepcji przestrzennej i obrazu ciała, zaburzenia myśli i euforię.

Pierwsza fala badań klinicznych nastąpiła w latach 50. i 60-tych, zyskując na sile dzięki odkryciu w 1965 roku, że DMT można znaleźć we krwi i moczu ludzi. Po uchwaleniu ustawy o kontrolowanych substancjach w 1970 roku badania nad substancjami psychodelicznymi zostały zatrzymane zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w Europie na wiele lat.

Rick Strassman był pionierem współczesnych badań nad psychodelikami w latach 90. XX wieku, wierząc, że ich głęboki wpływ na świadomość wymaga dalszych badań. Opublikował kilka przełomowych badań, w tym szczegółowe eksperymenty dotyczące dawkowania z wykorzystaniem skali oceny halucynogenów do pomiaru subiektywnych doświadczeń. Strassman później opublikował to w książce “DMT: Molekuła duszy” (The Spirit Molecule) w 2000 roku, powszechnie uważaną za przełomową książkę na temat DMT. Nowe zainteresowanie tym tematem trwało nadal wraz z publikacją „Tihkal” Aleksandra i Ann Shulginów, która szczegółowo opisuje stosowanie i skutki działania tryptamin, klasy leków, do której należy DMT.

Raport Global Drug Survey z 2012 roku wykazał, że wśród 22 000 respondentów odsetek osób, które kiedykolwiek zażyły DMT, wynosił około 9%. Najczęstszą drogą podania zgłoszoną w badaniu było palenie substancji jako mieszanki ziołowej (92%), w przeciwieństwie do spożywania w formie wywaru Ayahuaski.
Australijskie badanie przeprowadzone w 2010 roku, w którym przebadano 121 osób, które wcześniej doświadczyły działania DMT, wykazało, że palenie DMT było zdecydowanie najczęstszą drogą podania (98,3%), przy znacznie mniejszym odsetku osób zgłaszających stosowanie Ayahuaski (30,6%). Powodami spróbowania DMT było ogólne zainteresowanie halucynogenami lub ciekawość co do ich działania, podczas gdy prawie jedna trzecia respondentów wskazała na możliwe korzyści psychoterapeutyczne. Zwiększenie duchowego wglądu było najczęściej zgłaszanym pozytywnym efektem zarówno palonego DMT, jak i Ayahuaski.^[5]

Czy DMT jest produkowane w szyszynce i uwalniane podczas śmierci lub bliskiego spotkania ze śmiercią?

Od lat trwają gorące spory o to, czy DMT jest związkiem pochodzenia naturalnego. Został on znaleziony w wielu roślinach i zwierzętach, a w 1965 roku niemieccy naukowcy byli w stanie wyizolować go z ludzkiej krwi i moczu^[6], choć wiarygodność tych wyników została podważona. Późniejsze badania wykryły jednak naturalnie występujące DMT w ludzkiej krwi, moczu, kale, tkance nerkowej, tkance płucnej i płynie rdzeniowo-mózgowym. W 2014 roku badanie wykazało, że DMT wspomaga odpowiedź immunologiczną w niektórych komórkach poprzez receptory sigma-1 i może odgrywać rolę w regeneracji tkanek^[7].

Prawdziwą debatą jest jednak kwestia tego, czy DMT jest produkowane w mózgu. Niektóre nowe dowody sugerują, że tak może być. W 2013 roku naukowcy wyizolowali DMT z szyszynki szczurów, dowodząc, że mózg ssaka jest w stanie wytwarzać tą substancję[8]. To, czy DMT jest faktycznie produkowane w ludzkim mózgu, pozostaje nieznane.^[8]

Rick Strassman jest czasem obwiniany o podsycanie ognia w tej debacie w swojej książce “DMT- Molekuła Duszy” (DMT-The Spirit Molecule), co jest nieprawdą.

Jak sam później wyjaśnia:

“W książce o DMT starałem się jak najlepiej rozróżnić między tym, co jest znane, a tym, o czym spekulowałem (na podstawie tego, co jest znane), dotyczących niektórych aspektów dynamiki DMT. Jednakże, zadziwiające jest, jak nieskuteczne wydają się być moje wysiłki. Tak wiele osób pisze do mnie lub pisze gdzie indziej o DMT i szyszynce, zakładając, że rzeczy, o których spekuluję, są prawdziwe. Kiedy pisałem książkę, myślałem, że jestem wystarczająco jasno to sformułowane”

“Nie wiemy, czy DMT jest wytwarzane w szyszynce. Zebrałem wiele poszlak wspierających to uzasadnienie, aby przyjrzeć się szyszynce uważnie, ale jeszcze tego nie wiemy. Są dane sugerujące, że poziom DMT w moczu wzrasta u pacjentów z psychozą, gdy ich psychoza się pogarsza. Jednakże, nie wiemy, czy DMT wzrasta podczas snów, medytacji, bliskiego spotkania ze śmiercią, narodzin lub jakiegokolwiek innego endogennego stanu zmienionego.”

Czy DMT można wykryć w teście na narkotyki?

DMT nie jest wykrywany w standardowych testach na obecność narkotyków, ani w żadnych znanych rozszerzonych testach na obecność narkotyków. Nie jest również chemicznie podobny do substancji, które są zwykle testowane, więc prawdopodobieństwo wywołania fałszywie dodatniego wyniku na inne narkotyki jest bliskie zeru.

Czy DMT da się ekstrahować z roślin?

Alkaloid dimetylotryptaminy można ekstrahować z różnych roślin na kilka sposobów. Ekstrahowany alkaloid DMT przyjmuje formę kryształów. Chemia, która się za tym kryje, jest dość prosta, ale do samego procesu ekstrakcji należy podchodzić ostrożnie i przeprowadzać go precyzyjnie, aby uzyskać wysokiej jakości wyniki.

Najprostsza metoda ekstrakcji DMT polega na rozpuszczeniu zmielonej materii roślinnej w roztworze zasadowym, najczęściej wodorotlenku sodu (NaOH). Następnie uwalniane są cząsteczki DMT, które należy oddzielić od reszty. Odbywa się to za pomocą apolarnego rozpuszczalnika, takiego jak benzyna ciężka lub nafta. Te chemikalia przyciągają niepolarne cząsteczki DMT i unoszą je na górę, tworząc oddzielną warstwę. Pozostaje tylko odessać roztwór zawierający DMT, zamrozić, przefiltrować przez filtr do kawy i wysuszyć, aby uzyskać czysty kryształ.

DMT wymaga dodatkowego etapu udoskonalenia zwanego rekrystalizacją. Polega na wytworzeniu roztworu proszku powstałego w wyniku ekstrakcji i apolarnego rozpuszczalnika. Po rozpuszczeniu DMT należy je zamrozić, a następnie przefiltrować i ponownie wysuszyć. Można to powtórzyć dla celów otrzymania bardziej czystego ekstraktu..

Istnieją bardziej złożone sposoby ekstrakcji wolnej zasady DMT, ogólnie rzecz biorąc, im więcej pracy to zajmie, tym lepszy i czystszy będzie plon. Wiele metod szczegółowo opisanych znajdziesz tutaj. Technologia Nomana jest jedną z najlepszych pod względem stosunku złożoności do wydajności (Uwaga: Wykonywanie tej procedury jest nielegalne w większości krajów. Nie jesteśmy zwolennikami wykonywania tego tam, gdzie jest to nielegalne).

Czy mogę przetestować moje DMT, aby sprawdzić, czy jest bezpieczne?

Tak, zawsze warto przetestować DMT, nawet jeśli ufasz swojemu dostawcy. Zestawy testowe odczynników pozwalają zidentyfikować setki fałszerstw i substytutów, zapewniając spokój ducha i potencjalnie ratując życie. Dostępne odczynniki najczęściej używane do testowania zawartości (nie ilości) to: Ehrlich, Mecke i Marquis.  

Jak przetestować DMT?

Należy się zaopatrzyć w następujące odczynniki (najlepiej więcej niż jeden dla większej pewności, w kolejności od najpopularniejszego): Ehrlich, Mecke, Marquis

1. Umieść niewielką ilość DMT w sterylnej probówce lub na sterylnej białej powierzchni ceramicznej.
2. Dodaj kilka kropli odczynnika.
3. Sprawdź zmianę koloru (lub jej brak) w oparciu o dostarczoną informacje na zestawie testowym.

Jak zażywać DMT?

DMT można przyjmować w wielu postaciach, ale najczęściej jest waporyzowane bądź palone w postaci proszku. Forma proszku zapewnia krótkotrwałą, ale intensywną podróż. Wspomniany wcześniej Rick Strassman podawał swoim pacjentom DMT dożylnie.

Czy DMT jest bezpieczną substancją?

DMT to substancja psychodeliczna, która jest stosunkowo bezpieczna do spożycia w rozsądnych dawkach. Potencjalne zagrożenia wynikają z interakcji z innymi substancjami lub przyjmowania jej w nieodpowiednim otoczeniu.

Czy mogę mikrodawkować DMT?

Nie ma zbyt wielu informacji na temat mikrodawkowania DMT, ponieważ mikrodozowanie jest najczęściej przeprowadzane z LSD i psylocybiną. Ponieważ jednak DMT jest klasycznym psychodelikiem z tej samej rodziny co LSD i psylocybina, można je mikrodawkować w podobny sposób.

[1] Strassman, R. J. (1995). Human psychopharmacology of N, N-dimethyltryptamine. Behavioural Brain Research, 73(1), 121–124. Zaczerpnięte z: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/0166432896000812.

[2] Ray, T. S. (2010). Psychedelics and the Human Receptorome. PLOS ONE, 5(2), e9019. Zaczerpnięte z: https://journals.plos.org/plosone/article/file?id=10.1371/journal.pone.0009019&type=printable.

[3] The Tim Ferriss Show Transcripts: Hamilton Morris and Dr. Mark Plotkin — Exploring the History of Psychoactive Substances, Synthetic vs. Natural Options, Microdosing, 5-MeO-DMT, The “Drunken Monkey” Hypothesis, Timothy Leary’s Legacy, and More (#605) Zaczerpnięte z: https://tim.blog/2022/07/04/mark-plotkin-and-hamilton-morris-transcript/.

[4] Gable, R. S. (2007). Risk assessment of ritual use of oral dimethyltryptamine (DMT) and harmala alkaloids. Addiction, 102(1), 24–34. Zaczerpnięte z: https://www.researchgate.net/publication/6594324_Risk_Assessment_of_Ritual_Use_of_Oral_Dimethyltryptamine_DMT_and_Harmala_Alkaloids.

[5] Cakic, V., Potkonyak, J., & Marshall, A. (2010). Dimethyltryptamine (DMT): Subjective effects and patterns of use among Australian recreational users. Drug and Alcohol Dependence, 111(1), 30–37. Zaczerpnięte z: https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0376871610001341.

[6] Franzen, F., & Gross, H. (1965). Tryptamine, N,N-Dimethyltryptamine, N,N-Dimethyl-5-hydroxytryptamine and 5-Methoxytryptamine in Human Blood and Urine. Nature, 206(4988), 1052–1052. Zaczerpnięte z: https://www.nature.com/articles/2061052a0.pdf.

[7] Szabo et al (2014) Psychedelic DMT and 5MeO-DMT modulate innate and adaptive inflammatory responses through the sigma-1 receptor of human monocyte-derived dendritic cells. PLoS One, 29:9(8). Zaczerpnięte z: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4149582/pdf/pone.0106533.pdf.

[8] Barker, S. A., Borjigin, J., Lomnicka, I., & Strassman, R. (2013). LC/MS/MS analysis of the endogenous dimethyltryptamine hallucinogens, their precursors, and major metabolites in rat pineal gland microdialysate. Biomedical Chromatography, 27(12), 1690–1700. Zaczerpnięte z: https://deepblue.lib.umich.edu/bitstream/handle/2027.42/101767/bmc2981.pdf.